Is This ‘Big City Life’ For Me? | Confession After 4 Years In London

I can’t believe it’s been 4 years now! 4 years ago (1st March 2014 to be exact) I moved from Poland to London and it feels like it was only yesterday. It’s crazy how fast the time flies! We (me and now my husband) have been planning the move since we both were at uni, we just knew we need a challenge and get experience abroad. Now, after 4 years of leaving this ‘big city life’ I can proudly call myself a Londoner.

*  *  *

Nie mogę uwierzyć, że to już 4 lata! 4 lata temu (dokładnie 1-go marca 2014) przeprowadziłam się z Polski do Londynu, a mam wrażenie, jakby to było wczoraj. To niesamowite, jak szybko czas leci! Razem z mężem planowaliśmy przeprowadzkę jeszcze w okresie studenckim (jeszcze nawet nie byliśmy zaręczeni), po prostu wiedzieliśmy, ze potrzebne nam wyzwanie i chcemy zdobyć doświadczenie za granicą. Teraz, po 4 latach prowadzenia ‘big city life’ mogę dumnie nazwać siebie Londyńczykiem.

Only 2 years / Tylko 2 lata, szybko zleci

It’s always good to have a plan, right? Well, yes, that’s true… but you have to be flexible at the same time. I remember when we were discussing our plans for living and working in London and when we decided it would be only for 2 years. For me, the person who never lived abroad before, it was a huge commitment and I assumed it would be very looong 2 years. Imagine my surprise when these 2 years have passed by and I told my husband: ‘I don’t want to go back yet, I love living here.’.

*  *  *

Dobrze jest mieć plan, prawda? Niby tak, ale jednocześnie trzeba być ‘elastycznym’ i umieć dostosowywać się do zmieniającej się sytuacji. Pamiętam, kiedy wraz z mężem omawialiśmy nasze plany na życie i prace w Londynie i zdecydowaliśmy,  że dajemy sobie na to 2 lata, potem wracamy do Polski. Dla mnie, osoby, która nigdy wcześniej nie mieszkała za granicą przez dłuższy okres, to było duże zobowiązanie i nastawiałam się, że czekają mnie bardzo długie 2 lata. Wyobraźcie sobie moje własne zdziwienie, kiedy te 2 lata minęły, a ja powiedziałam mojemu mężowi: ‘Nie chcę jeszcze wracać do Polski, uwielbiam tu mieszkać’.

Living my dream / Wymarzona praca

So what had happened during these 2 years? Apart from falling in love with London, I got a job in the beauty marketing industry and one of my biggest dreams came true! I have proved myself that by working hard and not giving up you can achieve anything you want. One thing for sure, I would not be in the place I am right now without a constant support from my loving husband and family. They’ve been giving me strength to fight for my dreams by simply believing in me and I couldn’t be more grateful for that.

*  *  *

Co więc wydarzyło się w przeciągu tych 2 lat? Oprócz tego, że totalnie zakochałam się w Londynie, otrzymałam pracę w branży urodowej w dziale marketingu, co było jednym z moich największych marzeń. Udowodniłam sobie, że poprzez ciężką pracę i nie poddawanie się można osiągnąć wszystko, czego się chce. Jedno jest pewne, nie byłabym w tym miejscu, gdzie teraz jestem bez stałego wsparcia mojego kochającego męża i troskliwej rodziny. To właśnie oni cały czas dają mi siłę, żeby walczyć o moje marzenie, po prostu wierząc we mnie. Nie potrafię nawet wyrazić słowami, jak ogromnie wdzięczna im za to jestem.

I miss my family / Tesknota za rodzinną

Speaking of family, it’s been the hardest part of living here, in London, away from my closest people. When you live in different countries, you don’t see each other as often as you would like to. I’m very close to my family and having them around is something I miss the most. What I have learned over the past few years, is not to take anything for granted and to be grateful for everything that happens to us – especially for these amazing people that are present in my life.

*  *  *

Skoro już mowa o rodzinie, to muszę wspomnieć, że życie z dala od nich było i jest najtrudniejszą częścią, z jaką muszę się zmagać. Kiedy mieszkacie w innym kraju niż Wasza rodzina, nie będziecie widywać się z nimi tak często, jak byście tego chcieli. Jestem bardzo zżyta z moją rodziną, więc to właśnie ich brakuje mi najbardziej. To, czego nauczyłam się w przeciągu kilku ostatnich lat, to nie zakładanie, że wszystko jest ‘pewniakiem’ i bycie wdzięcznym za wszystko, co nam się przydarza – szczególnie bycie wdzięcznym za osoby, które są obecne w moim życiu.

Let’s be friends / Zostańmy przyjaciółmi

I felt very lonely when we moved to London and without my husband by my side I would probably go back to Poland straight away. When you start a new life in a completely different place it’s natural you won’t have new friends from the very first day. The first few months were very difficult to me as I was spending most of the day at home, looking for a job. I really missed having people around me, to have anyone I could speak to during the day… Luckily everything changed when I got the job and I started meeting new people who with time became my friends. But you never know when, where or how you might find your soulmate… It was that one day when I was on Instagram and I found Anna’s (@yourstylishself) account who I followed straight away. And you know what? It was one of my luckiest day ever! It took me more than 28 years (3.5 years in London) to find the person who was missing my entire life!

*  *  *

Kiedy przeprowadziliśmy się do Londynu, czułam się bardzo samotna i gdyby nie mój kochający i wspierający mąż, to bym prawdopodobnie od razu wróciła do Polski. Kiedy rozpoczynasz nowe życie w zupełnie nowym miejscu, naturalne jest, że nie będziesz mieć nowych przyjaciół już od pierwszego dnia. Pierwsze miesiące w Londynie nie należały do łatwych, ani przyjemnych, ponieważ większość czasu spędziłam w domu, szukając pracy. Okropnie brakowało mi znajomych twarzy w okól mnie, osób, do których mogłabym się odezwać w ciągu dnia. Na szczęście wszystko zaczęło się zmieniać, kiedy dostałam pracę i zaczęłam poznawać ludzi, którzy z czasem stali mi się bardzo bliscy. No, ale nigdy nie wiadomo kiedy, gdzie i jak poznasz swoją bratnią duszę… Któregoś wieczoru buszowałam (oczywiście) po Instagramie i natrafiłam przypadkowo na profil Ani (@yourstylishself) i zachwycona jej zdjęciami od razu dodałam do obserwowanych. I wiecie co? To był zdecydowanie jeden z najszczęśliwszych dni w moim życiu! Zajęło  mi ponad 28 lat (3 i pół roku w Londynie) żeby znaleźć osobę, której brakowało mi przez całe życie!

London, my place to be / Londyn, moje miejsce na Ziemi

And here I am now, writing this blog post 4 years later. There were many ups and downs since we moved to London, but I believe that everything happens for a reason and I’m so grateful to live here and follow my dreams. As some of you might also consider moving abroad (not necessarily London), I thought I’ll share 5 tips with you to make your start easier:

1. Don’t be afraid of the future, think about new opportunity as a challenge, believe in yourself and don’t give up.

2. Start saving in advance – apart from daily expenses, you need money to cover deposit (usually 2 months) and rent (at least 3 months).

3. Move out with somebody close to you or if you can, move in to your family who already live there (you can save on rent this way).

4. Don’t be afraid of speaking to people and give yourself a permission to make mistakes – it’s the best way to learn foreign language.

5. Explore new city, meet new people and enjoy your time – nobody can take wonderful memories away from you.

*  *  *

I tak oto równo po 4 latach otwieram się przed Wami na moim blogu. Nie powiem, zaliczyłam wiele wzlotów i upadków odkąd przeprowadziliśmy się do Londynu, ale szczerze wierzę, że nic nie dzieje się bez powodu i jestem przeogromnie wdzięczna, że mogę tu mieszkać i spełniać swoje marzenia. Pewnie niektórzy z Was rozważają lub będą rozważać przeprowadzkę za granicę (niekoniecznie do Londynu), pomyślałam, że podzielę się z Wami 5 poradami, dzięki którym Wasz start będzie łatwiejszy:

1. Nie bój się przyszłości, potraktuj nową sytuację jak wyzwanie, uwierz w siebie i nie poddawaj się!

2. Zacznij oszczędzać z wyprzedzeniem – oprócz bieżących wydatków będziesz potrzebować pieniążków na pokrycie depozytu (przeważnie 2 miesiące) i czynszu (przynajmniej 3 miesiące).

3. Zaplanuj przeprowadzkę z bliską Ci osobą, lub jeśli to możliwe, przeprowadź się do Twojej rodziny, która już tam mieszka (możesz zaoszczędzić na czynszu).

4. Nie boj się odzywać do ludzi i pozwól sobie na popełnianie błędów – to najlepszy sposób na naukę obcego języka.

5. Zwiedzaj nowe miasto, poznawaj nowych ludzi …i baw się dobrze – nikt nie może odebrać Ci wspaniałych wspomnień.

So now you know my little London story, but let me know if there’s anything you would like me to cover in more details.

xoxo,

Gosia